метафа́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. метафа́за метафа́зы
Р. метафа́зы метафа́з
Д. метафа́зе метафа́зам
В. метафа́зу метафа́зы
Т. метафа́зай
метафа́заю
метафа́замі
М. метафа́зе метафа́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Метафаза 7/269

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

метафаза

т. 10, с. 310

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

метафа́за

(ад мета- + фаза)

другая фаза непрамога дзялення клеткі; на працягу яе храмасомы расшчапляюцца на храматыды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

праметафа́за

(ад лац. proto = перад + метафаза)

другая стадыя непрамога дзялення, або мітозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)