метатэ́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. метатэ́зны метатэ́зная метатэ́знае метатэ́зныя
Р. метатэ́знага метатэ́знай
метатэ́знае		 метатэ́знага метатэ́зных
Д. метатэ́знаму метатэ́знай метатэ́знаму метатэ́зным
В. метатэ́зны метатэ́зную метатэ́знае метатэ́зныя
Т. метатэ́зным метатэ́знай
метатэ́знаю		 метатэ́зным метатэ́знымі
М. метатэ́зным метатэ́знай метатэ́зным метатэ́зных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метатэ́за, -ы, мн. -ы, -тэ́з, ж. (спец.).

Адвольная перастаноўка двух гукаў або складоў у слове.

|| прым. метатэ́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)