металё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. металё́вы металё́вая металё́вае металё́выя
Р. металё́вага металё́вай
металё́вае		 металё́вага металё́вых
Д. металё́ваму металё́вай металё́ваму металё́вым
В. металё́вы (неадуш.)
металё́вага (адуш.)		 металё́вую металё́вае металё́выя (неадуш.)
металё́вых (адуш.)
Т. металё́вым металё́вай
металё́ваю		 металё́вым металё́вымі
М. металё́вым металё́вай металё́вым металё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

металёвы, см. металі́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

металёвы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і металічны. Да фарбаваных дзвярэй у калідорах былі прыбіты металёвыя дошчачкі. Бядуля. Глухі металёвы звон пранёсся ў цішыні. Краўчанка. Палоса вады з цьмяным металёвым водбліскам ляжала.., як нейкая лінія, як нейкі рубеж. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)