метады́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. метады́сцкі метады́сцкая метады́сцкае метады́сцкія
Р. метады́сцкага метады́сцкай
метады́сцкае
метады́сцкага метады́сцкіх
Д. метады́сцкаму метады́сцкай метады́сцкаму метады́сцкім
В. метады́сцкі (неадуш.)
метады́сцкага (адуш.)
метады́сцкую метады́сцкае метады́сцкія (неадуш.)
метады́сцкіх (адуш.)
Т. метады́сцкім метады́сцкай
метады́сцкаю
метады́сцкім метады́сцкімі
М. метады́сцкім метады́сцкай метады́сцкім метады́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метады́сцкі методи́стский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па методыцы выкладання якога-н. прадмета.

2. Асоба, якая складае расклад заняткаў, экзаменаў, сочыць за выкананнем вучэбнай нагрузкі, вядзе дакументацыю ў вышэйшай навучальнай установе.

|| ж. метады́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. метады́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

методи́стский метады́сцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)