ме́сячны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́сячны ме́сячная ме́сячнае ме́сячныя
Р. ме́сячнага ме́сячнай
ме́сячнае		 ме́сячнага ме́сячных
Д. ме́сячнаму ме́сячнай ме́сячнаму ме́сячным
В. ме́сячны (неадуш.)
ме́сячнага (адуш.)		 ме́сячную ме́сячнае ме́сячныя (неадуш.)
ме́сячных (адуш.)
Т. ме́сячным ме́сячнай
ме́сячнаю		 ме́сячным ме́сячнымі
М. ме́сячным ме́сячнай ме́сячным ме́сячных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́сячны

1. ме́сячный;

м. акла́д — ме́сячный окла́д;

2. (относящийся к луне) лу́нный, месячный;

~нае зацьме́нне — лу́нное затме́ние;

~нае святло́ — лу́нный (ме́сячный) свет;

м. год — лу́нный год

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Месяца (у 1 знач.). Пад месячным святлом іскрыўся іней, і звонкая цішыня стаяла над сусветам. Чарнышэвіч. // Асветлены Месяцам. Толькі аднаму Музыку Ноччу месячнай не спіцца. Танк.

2. Які працягвацца месяц. Месячны адпачынак. // Якому споўніўся адзін месяц. Месячныя шчаняты. // Які належыць за месяц. Месячная зарплата. Месячная пенсія. // Разлічаны на месяц. Месячны план. □ — Пакуль вы будзеце эксперыментаваць, мы месячны план завалім, — рэзка перабіў Булай. Шыцік.

3. у знач. наз. ме́сячныя, ‑ых. Разм. Тое, што і менструацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́сячны

1. Mónats-; mónatlich (штомесячны);

ме́сячны тэ́рмін Mónatsfrist f -, ein Mónat Zeit;

2. (які тычыцца нябеснага цела) Mond-;

3.:

ме́сячныя мед. гл. менструацыя

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́сяц, -а, м.

1. Нябеснае цела, спадарожнік Зямлі.

З-за хмары выплыў м.

2. мн. -ы, -аў. Дванаццатая частка астранамічнага года.

Больш як м. знаходзіўся ў шпіталі.

|| памянш.-ласк. ме́сячык, -а, м. (да 1 знач.).

|| прым. ме́сячны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зо́рна-ме́сячны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зо́рна-ме́сячны зо́рна-ме́сячная зо́рна-ме́сячнае зо́рна-ме́сячныя
Р. зо́рна-ме́сячнага зо́рна-ме́сячнай
зо́рна-ме́сячнае		 зо́рна-ме́сячнага зо́рна-ме́сячных
Д. зо́рна-ме́сячнаму зо́рна-ме́сячнай зо́рна-ме́сячнаму зо́рна-ме́сячным
В. зо́рна-ме́сячны (неадуш.)
зо́рна-ме́сячнага (адуш.)		 зо́рна-ме́сячную зо́рна-ме́сячнае зо́рна-ме́сячныя (неадуш.)
зо́рна-ме́сячных (адуш.)
Т. зо́рна-ме́сячным зо́рна-ме́сячнай
зо́рна-ме́сячнаю		 зо́рна-ме́сячным зо́рна-ме́сячнымі
М. зо́рна-ме́сячным зо́рна-ме́сячнай зо́рна-ме́сячным зо́рна-ме́сячных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Месячны год 3/527

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ме́сячный ме́сячны;

ме́сячный окла́д ме́сячны акла́д;

ме́сячный свет ме́сячнае святло́;

ме́сячный план ме́сячны план.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лу́нный ме́сячны;

лу́нный год ме́сячны год;

лу́нное затме́ние ме́сячнае зацьме́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́сячнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Месячны адрэзак часу, прызначаны для правядзення якога-н. грамадскага мерапрыемства.

М. бяспекі руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)