-мерыя

(гр. meros = частка)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццем «расчляненне».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анізамеры́я

(ад аніза- + -мерыя)

неаднолькавасць уласцівасцей адноўленых органаў, клетак, частак клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ганамеры́я

(ад гр. gone = семя + -мерыя)

парушэнне працэсу апладнення ў ніжэйшых ракаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таўтаме́рыя таўтамеры́я

(ад гр. tauto = тое самае + -мерыя)

разнавіднасць ізамерыі, пры якой ізамеры могуць узаемна пераўтварацца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізамеры́я

(ад іза- + -мерыя)

з’ява існавання хімічных злучэнняў аднолькавага колькаснага і якаснага саставу, але з рознымі фізічнымі і хімічнымі ўласцівасцямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

алігаме́рыя

(ад аліга- + -мерыя)

змяншэнне колькасці гамалагічных органаў, якія паўтараюцца, у працэсе гістарычнага развіцця арганізмаў (напр. змяншэнне колькасці сегментаў цела ў чарвей).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыптаме́рыя

(ад крыпта- + -мерыя)

паўднёвае вечназялёнае хваёвае дрэва сям. таксодыевых, якое дасягае вельмі вялікіх памераў; пашырана ў Японіі і Кітаі, у іншых краінах вырошчваецца як дэкаратыўнае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метамеры́я

(ад мета- + -мерыя)

1) тып будовы цела жывёлы, пры якім яно раздзелена на падобныя паміж сабой часткі (метамеры), напр. у кольчатых чарвей;

2) хім назва аднаго з відаў ізамерыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)