ме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́рны ме́рная ме́рнае ме́рныя
Р. ме́рнага ме́рнай
ме́рнае		 ме́рнага ме́рных
Д. ме́рнаму ме́рнай ме́рнаму ме́рным
В. ме́рны (неадуш.)
ме́рнага (адуш.)		 ме́рную ме́рнае ме́рныя (неадуш.)
ме́рных (адуш.)
Т. ме́рным ме́рнай
ме́рнаю		 ме́рным ме́рнымі
М. ме́рным ме́рнай ме́рным ме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́рны, -ая, -ае.

1. Рытмічны, роўны.

М. крок.

2. Які служыць для вымярэння чаго-н.

М. сажань.

3. Сярэдні па сіле, памерах (разм.).

М. ў росце.

|| наз. ме́рнасць, -і, ж. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́рны

1. (ритмичный) ме́рный; ро́вный; разме́ренный;

м. стук ко́лаў — ме́рный (ро́вный, разме́ренный) стук колёс;

2. (служащий для измерения) ме́рный;

м. ланцу́г — ме́рная цепь;

3. (средний) уме́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Рытмічны, роўны. Каля крамы мясцовага сельпо ходзіць начны вартаўнік, паглядае на вокны, што свецяцца ў познюю пару, ды прыслух[оў]ваецца да мернага пастуквання паравіка. Шахавец. Сцёпка трохі падумаў. Ні да чаго пэўнага не дадумаўшыся, выйшаў на вуліцу і мерным крокам, як чалавек сталы, пайшоў у бок Андрэевай хаты. Колас.

2. Які служыць для вымярэння чаго‑н. Мерны ланцуг. Мерная рэйка.

3. Разм. Сярэдні па сіле, памерах. Юнак той — прапаршчык Дзяжа. У росце мерны, цёмна-русы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́рны

1. (рытмічны, роўны) geméssen; rhýthmisch;

ме́рным кро́кам geméssenen Schríttes;

2. тэх (які служыць мерай чаго-н) Maß-, Méss-;

ме́рная сту́жка Máßband n -(e)s, -bänder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́рный ме́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ступ, -у, м.

1. Паходка, манера ступаць.

Мерны п.

2. перан. Рух, ход развіцця (высок.).

Пераможны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разме́ренный

1. (отмеренный) разме́раны;

2. (плавный) ме́рны;

разме́ренный шаг ме́рны крок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

miarowy

miarow|y

1. мерны; раўнамерны; рытмічны;

2. літ. метрычны;

naczynia ~e — мерны посуд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

футшто́к, ‑а, м.

Рэйка з дзяленнямі для вымярэння ўзроўню вады ў моры, рацэ або возеры. // Мерны шост, пры дапамозе якога вымяраюць з суднаў невялікія глыбіні.

[Англ. foot — фут і ням. Stock — палка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)