мерникъ

Том: 17, старонка: 349.

img/17/17-349_1667_Мерникъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Мырня́к ’вялікі гліняны гаршчок, у якім варылі ежу’ (палес., малар., Сл. Брэс.; З нар. сл.). Да мера, мераць (гл.). Параўн. ст.-бел. мерникъ (Магілёўскія акты, Скурат, Меры, 87).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)