менінгі́т, -у, М -гі́це, м.

Запаленне абалонкі галаўнога мозга.

|| прым. менінгі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

менінгі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. менінгі́т
Р. менінгі́ту
Д. менінгі́ту
В. менінгі́т
Т. менінгі́там
М. менінгі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

менінгі́т, -ту м., мед. менинги́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

менінгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Запаленне абалонак галаўнога мозга.

[Ад грэч. meninx — мазгавая абалонка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менінгіт

т. 10, с. 287

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

менінгі́т

(фр. méningite, ад гр. meninks, -ningos = мазгавая абалонка)

запаленне абалонак галаўнога і (або) спіннога мозгу ў чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

менинги́т мед. менінгі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

meningitis [ˌmenɪnˈdʒaɪtɪs] n. med. менінгі́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пахіменінгі́т

(ад гр. pachys = моцны + менінгіт)

запаленне цвёрдай абалонкі галаўнога і спіннога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лептаменінгі́т

(ад гр. leptos = далікатны + менінгіт)

запаленне мяккай мазгавой абалонкі, адна з форм менінгіту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)