менто́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менто́лавы менто́лавая менто́лавае менто́лавыя
Р. менто́лавага менто́лавай
менто́лавае		 менто́лавага менто́лавых
Д. менто́лаваму менто́лавай менто́лаваму менто́лавым
В. менто́лавы (неадуш.)
менто́лавага (адуш.)		 менто́лавую менто́лавае менто́лавыя (неадуш.)
менто́лавых (адуш.)
Т. менто́лавым менто́лавай
менто́лаваю		 менто́лавым менто́лавымі
М. менто́лавым менто́лавай менто́лавым менто́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

менто́лавы хим. менто́ловый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

менто́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ментолу. // Прыгатаваны з ментолу, з ментолам. Ментолавая мазь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менто́л, -у, м.

Празрыстае крышталічнае пахучае рэчыва, якое атрымліваюць з эфірнага алею мяты.

|| прым. менто́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

менто́ловый менто́лавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mentolowy

ментолавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)