мента́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мента́льны мента́льная мента́льнае мента́льныя
Р. мента́льнага мента́льнай
мента́льнае		 мента́льнага мента́льных
Д. мента́льнаму мента́льнай мента́льнаму мента́льным
В. мента́льны (неадуш.)
мента́льнага (адуш.)		 мента́льную мента́льнае мента́льныя (неадуш.)
мента́льных (адуш.)
Т. мента́льным мента́льнай
мента́льнаю		 мента́льным мента́льнымі
М. мента́льным мента́льнай мента́льным мента́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мента́льны мента́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мента́льны

(лац. mentalis = разумовы, духоўны)

які датычыць спосабу мыслення, духоўнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мента́льны

(лац. mentalis = разумовы, духоўны)

які датычыць спосабу мыслення, духоўнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мента́льнасць

(ад ментальны)

духоўнасць; характэрны для асобы або грамадскай групы спосаб мыслення, яго сацыяльная і біялагічная абумоўленасць; склад розуму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)