небезвыніковы, ‑ая, ‑ае.

Які дае пэўныя вынікі, болей ці меней паспяховы. Небезвыніковыя клопаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэдзіць, ‑рэджу, ‑рэдзіш, ‑рэдзіць; зак., што.

1. Зрабіць радзейшым, не такім частым, аддзяліўшы прамежкамі адзін ад другога. Разрэдзіць пасевы.

2. Зрабіць меней шчыльным, меней густым. У гэты час узышоў толькі што месяц і ледзь-ледзь разрэдзіў цемру. Галавач.

3. Разбавіць, размяшаць вадой. Разрэдзіць раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безмеж, ‑ы, ж.

Бязмежная прастора, бязмежжа. Апалена сонцам кавыльная безмеж, Паўсвету — не меней у стэпе размесціш. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змалоць, змялю, змелеш, змеле; зак., што.

1. Раздрабніць, ператварыць у муку і пад. (пра зерне). Змалоць пшаніцу. Змалоць перац. ▪ Млынар змалоў сваіх некалькі мяшкоў збожжа. Чорны.

2. Разм. груб. З’есці. З кожным разам сала заставалася ўсё меней і меней. — Усё змеле! — расчаравана сказаў Уладзік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашарохаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Абл. Настрашыць, напужаць. [Іван Трафімавіч:] — Вось нашарохаў гэтага прайдоху, то можа меней хоць заглядваць.. [у магазін] будзе. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поме́ньше сравн. ст.

1. нареч. (тро́хі) менш, (тро́хі) ме́ней;

2. прил. (тро́хі) ме́ншы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

míndestens

adv са́ма ме́ней, мініма́льна, як мі́німум

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zumíndest

adv са́ма ме́ней, як найме́нш, мі́німум

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

fewer [ˈfju:ə] adj. (выш. ст. ад few) менш, ме́ней

the fewer the better чым менш, тым лепш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гіль, ‑я, м.

Разм. Тое, што і снягір. Чым далей ад дому, меней гілёў са сваімі чырвонымі грудкамі, — не пырхаюць з куста на куст. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)