мемуа́ры, -аў.

Нататкі аб мінулых падзеях, зробленыя сведкамі або ўдзельнікамі тых падзей.

|| прым. мемуа́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мемуа́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. мемуа́ры
Р. мемуа́раў
Д. мемуа́рам
В. мемуа́ры
Т. мемуа́рамі
М. мемуа́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мемуа́ры, -раў ед. нет мемуа́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мемуа́ры мемуа́ры, -раў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мемуары 7/140

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мемуа́ры, ‑аў; адз. няма.

Літаратурны твор у форме ўспамінаў аўтара аб падзеях мінулага. [Катаводаў:] — Дайце любую, але цяжкую работу, каб жыць перспектывамі, а не ўспамінамі, каб складаць планы, а не мемуары пісаць. Грахоўскі. Значную цікавасць з пункту погляду жанравага ўзбагачэння беларускай прозы маюць мемуары М. Гарэцкага аб імперыялістычнай вайне. Пшыркоў.

[Ад фр. memoires — успаміны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мемуары

т. 10, с. 282

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мемуа́ры мн. літ. Memoiren [me´mwɑ:rən]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мемуа́ры

(фр. memoires = успаміны)

літаратурны твор у форме ўспамінаў аб людзях і падзеях, сучаснікам або ўдзельнікам якіх быў аўтар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мемуа́ры ’літаратурны твор у форме ўспамінаў аўтара аб падзеях мінулага’ (ТСБМ). З рус. мемуары ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 85), якое з франц. mémoires ’тс’ (Фасмер, 2, 597).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)