ме́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́льніцкі ме́льніцкая ме́льніцкае ме́льніцкія
Р. ме́льніцкага ме́льніцкай
ме́льніцкае		 ме́льніцкага ме́льніцкіх
Д. ме́льніцкаму ме́льніцкай ме́льніцкаму ме́льніцкім
В. ме́льніцкі (неадуш.)
ме́льніцкага (адуш.)		 ме́льніцкую ме́льніцкае ме́льніцкія (неадуш.)
ме́льніцкіх (адуш.)
Т. ме́льніцкім ме́льніцкай
ме́льніцкаю		 ме́льніцкім ме́льніцкімі
М. ме́льніцкім ме́льніцкай ме́льніцкім ме́льніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і млынар.

|| прым. ме́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мельніцкі акт 1501

т. 10, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мельніцкі прывілей 1501

т. 10, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)