мелкаво́дны, -ая, -ае.

Неглыбокі, з нізкім узроўнем вады (пра вадаёмы).

М. канал.

|| наз. мелкаво́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мелкаво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мелкаво́дны мелкаво́дная мелкаво́днае мелкаво́дныя
Р. мелкаво́днага мелкаво́днай
мелкаво́днае		 мелкаво́днага мелкаво́дных
Д. мелкаво́днаму мелкаво́днай мелкаво́днаму мелкаво́дным
В. мелкаво́дны (неадуш.)
мелкаво́днага (адуш.)		 мелкаво́дную мелкаво́днае мелкаво́дныя (неадуш.)
мелкаво́дных (адуш.)
Т. мелкаво́дным мелкаво́днай
мелкаво́днаю		 мелкаво́дным мелкаво́днымі
М. мелкаво́дным мелкаво́днай мелкаво́дным мелкаво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мелкаво́дны мелково́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелкаво́дны, ‑ая, ‑ае.

З нізкім узроўнем вады (пра азёры, рэкі і пад.); неглыбокі. Колісь праз цяперашнюю дарогу цурчаў мелкаводны ручай. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелкаво́дны разм. seicht, mit níedrigem Wásserstand; wásserarm

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мелково́дный мелкаво́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. мелкі, напр.: мелкаводны, мелкадонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перака́т², -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Мелкаводны ўчастак рэчышча ракі.

Рачныя перакаты.

|| прым. перака́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лагу́на, ‑ы, ж.

1. Мелкаводны валіў, аддзелены ад мора пясчанай касой. Лагуны Адрыятычнага мора.

2. Участак мора паміж каралавымі рыфамі і берагам мацерыка або востраве; ўнутраны вадаём атола.

[Іт. laguna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліма́н

(тур., кр.-тат. liman)

мелкаводны марскі заліў, звычайна ў вусцях рэк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)