мелкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мелкава́ты мелкава́тая мелкава́тае мелкава́тыя
Р. мелкава́тага мелкава́тай
мелкава́тае		 мелкава́тага мелкава́тых
Д. мелкава́таму мелкава́тай мелкава́таму мелкава́тым
В. мелкава́ты (неадуш.)
мелкава́тага (адуш.)		 мелкава́тую мелкава́тае мелкава́тыя (неадуш.)
мелкава́тых (адуш.)
Т. мелкава́тым мелкава́тай
мелкава́таю		 мелкава́тым мелкава́тымі
М. мелкава́тым мелкава́тай мелкава́тым мелкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мелкава́ты мелкова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелкава́ты прысл. zíemlich seicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мелкова́тый

1. (некрупный) драбнава́ты;

2. (неглубокий) мелкава́ты, плыткава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)