меле́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. меле́на
Р. меле́ны
Д. меле́не
В. меле́ну
Т. меле́най
меле́наю
М. меле́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

меле́на

(гр. melaina, ад melas, -anos = чорны)

чорны дзёгцепадобны кал як прымета крывацёку ў страўніку або стрававальным тракце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)