меламі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
меламі́н |
меламі́ны |
| Р. |
меламі́ну |
меламі́наў |
| Д. |
меламі́ну |
меламі́нам |
| В. |
меламі́н |
меламі́ны |
| Т. |
меламі́нам |
меламі́намі |
| М. |
меламі́не |
меламі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
меламі́н
(ад гр. melas = чорны + аміны)
арганічнае злучэнне гетэрацыклічнага рада, бясколернае крышталічнае рэчыва; выкарыстоўваецца ў вытворчасці пластмас, лакаў, клеяў, у тэкстыльнай прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)