мелама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

|| ж. мелама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мелама́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мелама́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мелама́н мелама́ны
Р. мелама́на мелама́наў
Д. мелама́ну мелама́нам
В. мелама́на мелама́наў
Т. мелама́нам мелама́намі
М. мелама́не мелама́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мелама́н м. мелома́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелама́н, ‑а, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелама́н м Musíkfan [-fɛn] m -s, -s, (léidenschaftlicher) Musíkliebhaber; Musík-Treak [tri:k] m -s, -s (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мелама́н

(ад мела- + -ман)

той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мелама́н

(фр. mélomane, ад гр. melos = песня + mania = шаленства, захапленне, цяга)

той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мелома́н мелама́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да меламан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

meloman

м. меламан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)