мезатрофы

т. 10, с. 259

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мезатро́фы

(ад меза- + -трофы)

расліны, якія растуць на ўмераных па ўрадлівасці глебах (параўн. алігатрофы, эўтрофы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезатро́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мезатро́ф мезатро́фы
Р. мезатро́фа мезатро́фаў
Д. мезатро́фу мезатро́фам
В. мезатро́ф мезатро́фы
Т. мезатро́фам мезатро́фамі
М. мезатро́фе мезатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алігатро́фы

(ад аліга- + -трофы)

расліны, здольныя расці на бедных пажыўнымі рэчывамі глебах (напр. верас, сасна); параўн. мезатрофы, эўтрофы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эўтро́фы

(ад гр. eutrophia = добрае харчаванне)

расліны, якія развіваюцца нармальна толькі на багатых пажыўнымі рэчывамі глебах (параўн. алігатрофы, мезатрофы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)