мезазо́і

(н.-лац. mesozoa)

тып беспазваночных жывёл спрошчанай будовы, якія з’яўляюцца эндапаразітамі марскіх беспазваночных; уключае класы артанектыдаў і дыцыемідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезазо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мезазо́й
Р. мезазо́ю
Д. мезазо́ю
В. мезазо́й
Т. мезазо́ем
М. мезазо́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алаза́ўр

(ад ала- + -заур)

вымерлы паўзун, які жыў у мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пантатэ́рыі

(н.-лац. pantotheria)

падклас вымерлых млекакормячых, якія жылі ў мезазоі; насякомаедныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пеліказа́ўры

(н.-лац. pelicosauria)

атрад вымерлых паўзуноў падкласа сінапсідаў якія жылі ў мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мегалаза́ўр

(ад мегала- + -заўр)

буйны драпежны дыназаўр з групы карназаўраў, які жыў у мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плакадо́нты

(н.-лац. placodontia)

атрад вымерлых марскіх паўзуноў падкласа сінаптазаўраў, якія жылі ў мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плезіяза́ўры

(н.-лац. plesiosauria)

атрад вымерлых марскіх паўзуноў падкласа сінаптазаўраў, якія жылі ў мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пратаза́ўры

(н.-лац. protosauria)

атрад вымерлых марскіх паўзуноў падкласа сінаптазаўраў, якія жылі ў мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пліяза́ўры

(ад гр. pleion = большы + -заўр)

буйныя марскія паўзуны атрада плезіязаўраў, якія жылі ў мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)