медэля́н

‘сабака’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. медэля́н медэля́ны
Р. медэля́на медэля́наў
Д. медэля́ну медэля́нам
В. медэля́на медэля́наў
Т. медэля́нам медэля́намі
М. медэля́не медэля́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

медэля́н м. (порода собак) меделя́нка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

медэля́н

(польск. medelan, ад іт. Mediolano = Мілан)

паляўнічы сабака, з якім хадзілі на мядзведзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

медэля́н

(польск. medelan, ад іт. Mediolano = Мілан)

паляўнічы сабака, з якім хадзілі на мядзведзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

меделя́нка ж. (порода собак) медэля́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

медэля́нскі

(ад медэлян);

м сабака — тое, што і медэлян.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

медэля́нскі

(ад медэлян)

м. сабака — тое, што і медэлян.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)