ме́дык, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач, а таксама студэнт вышэйшай медыцынскай навучальнай установы.

|| ж. меды́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́дык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́дык ме́дыкі
Р. ме́дыка ме́дыкаў
Д. ме́дыку ме́дыкам
В. ме́дыка ме́дыкаў
Т. ме́дыкам ме́дыкамі
М. ме́дыку ме́дыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́дык м. ме́дик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́дык, ‑а, м.

Спецыяліст па медыцыне, урач. // Разм. Студэнт медыцынскай навучальнай установы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́дык м

1. (урач) Arzt m -es, Ärzte, Medizner m -s, -;

2. (студэнт) Medizner m, Mediznstudent m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́дык

(лац. medicus)

спецыяліст у галіне медыцыны, урач.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ме́дык ’спецыяліст па медыцыне’, ’студэнт медыцынскай навучальнай установы’ (ТСБМ), ст.-бел. медикъ, медыкъ (XVII ст.) ’урач’ запазычаны са ст.-польск. medyk ’тс’, якое з лац. medicus ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 129). Сучаснае значэнне прыйшло з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лейб-ме́дык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лейб-ме́дык лейб-ме́дыкі
Р. лейб-ме́дыка лейб-ме́дыкаў
Д. лейб-ме́дыку лейб-ме́дыкам
В. лейб-ме́дыка лейб-ме́дыкаў
Т. лейб-ме́дыкам лейб-ме́дыкамі
М. лейб-ме́дыку лейб-ме́дыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лейб-ме́дык м., уст. лейб-ме́дик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лейб-ме́дык, ‑а, м.

Прыдворны ўрач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)