мего́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мего́м |
мего́мы |
| Р. |
мего́ма |
мего́маў мего́м |
| Д. |
мего́му |
мего́мам |
| В. |
мего́м |
мего́мы |
| Т. |
мего́мам |
мего́мамі |
| М. |
мего́ме |
мего́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мего́м м., физ., тех. мего́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мего́м эл. мего́м, -ма м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мего́м
(ад мега- + ом)
адзінка электрычнага супраціўлення, роўная мільёну омаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мего́мметр мегамме́тр
(ад мегом + -метр)
прыбор для вымярэння вялікіх электрычных супраціўленняў у мегомах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)