маўклі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| маўклі́ва |
маўклі́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маўклі́ва нареч.
1. молчали́во; безмо́лвно;
2. молчали́во, безро́потно;
1, 2 см. маўклі́вы 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маўклі́ва прысл. schwéigend, wórtlos, stumm; im Stíllen (цішком)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
маўклі́ва-задуме́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маўклі́ва-задуме́нны |
маўклі́ва-задуме́нная |
маўклі́ва-задуме́ннае |
маўклі́ва-задуме́нныя |
| Р. |
маўклі́ва-задуме́ннага |
маўклі́ва-задуме́ннай
маўклі́ва-задуме́ннае |
маўклі́ва-задуме́ннага |
маўклі́ва-задуме́нных |
| Д. |
маўклі́ва-задуме́ннаму |
маўклі́ва-задуме́ннай |
маўклі́ва-задуме́ннаму |
маўклі́ва-задуме́нным |
| В. |
маўклі́ва-задуме́нны (неадуш.)
маўклі́ва-задуме́ннага (адуш.) |
маўклі́ва-задуме́нную |
маўклі́ва-задуме́ннае |
маўклі́ва-задуме́нныя (неадуш.)
маўклі́ва-задуме́нных (адуш.) |
| Т. |
маўклі́ва-задуме́нным |
маўклі́ва-задуме́ннай
маўклі́ва-задуме́ннаю |
маўклі́ва-задуме́нным |
маўклі́ва-задуме́ннымі |
| М. |
маўклі́ва-задуме́нным |
маўклі́ва-задуме́ннай |
маўклі́ва-задуме́нным |
маўклі́ва-задуме́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
молчали́во нареч. маўклі́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
безгла́сно нареч. (безмолвно) маўклі́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мо́ўчкі, прысл.
1. Нічога не гаворачы.
Сядзець м.
2. перан. Не пратэстуючы, пакорліва, маўкліва.
М. перанесці абразу.
3. перан. Паціху, тайком.
М. сядзець у засадзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
безмо́лвно нареч. мо́ўчкі, маўклі́ва, ці́ха;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tacit [ˈtæsɪt] adj. маўклі́вы;
give tacit consent маўклі́ва згаджа́цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
іша́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Тое, што і асёл.
2. перан. Пра чалавека, які пакорліва, маўкліва выконвае самую цяжкую работу (разм.).
Зрабілі з мяне ішака.
|| прым. іша́чы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)