ма́ўзер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Род аўтаматычнага пісталета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́ўзер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ма́ўзер ма́ўзеры
Р. ма́ўзера ма́ўзераў
Д. ма́ўзеру ма́ўзерам
В. ма́ўзер ма́ўзеры
Т. ма́ўзерам ма́ўзерамі
М. ма́ўзеры ма́ўзерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́ўзер м. ма́узер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ўзер, ‑а, м.

Род аўтаматычнага пісталета. — За мной, таварышы! — на ўсю вуліцу крыкнуў моцна Арон і, зацяўшы ў руцэ ручку маўзера, ірвануў насустрач стрэлам. Мурашка.

[Ням. Mauser ад імя канструктараў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маўзер

т. 10, с. 216

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́ўзер м вайск Máuserpistole f -, -n (пісталет); Máusergewehr n -s, -e (вінтоўка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ма́ўзер

(ням. W. і P. Mauser = прозвішча нямецкіх братоў-канструктараў)

сістэма аўтаматычнага пісталета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́узер ма́ўзер, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кавалеры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кавалерыі, да кавалерыстаў, належыць ім. Кавалерыйскі атрад. Кавалерыйскі казакін. Кавалерыйская атака. □ Кавалерыйская шабля і маўзер у драўлянай кабуры целяпаліся ля страмён. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)