маі́с, -у, м.

Тое, што і кукуруза.

|| прым. маі́савы, -ая, -ае.

М. крухмал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маі́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. маі́с
Р. маі́су
Д. маі́су
В. маі́с
Т. маі́сам
М. маі́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маі́с (род. маі́су) м. маи́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маі́с, ‑у, м.

Тое, што і кукуруза.

[Ісп. maiz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маіс

т. 9, с. 518

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маі́с м бат Máis m -es, -e; гл тс кукуруза

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маі́с

(ісп. maiz, ад гаіці mahiz)

тое, што і кукуруза.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

маи́с маі́с, род. маі́су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

maize [meɪz] n. кукуру́за, маі́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mais

m -es, -e кукуру́за, маі́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)