маё́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маё́рскі |
маё́рская |
маё́рскае |
маё́рскія |
| Р. |
маё́рскага |
маё́рскай маё́рскае |
маё́рскага |
маё́рскіх |
| Д. |
маё́рскаму |
маё́рскай |
маё́рскаму |
маё́рскім |
| В. |
маё́рскі (неадуш.) маё́рскага (адуш.) |
маё́рскую |
маё́рскае |
маё́рскія (неадуш.) маё́рскіх (адуш.) |
| Т. |
маё́рскім |
маё́рскай маё́рскаю |
маё́рскім |
маё́рскімі |
| М. |
маё́рскім |
маё́рскай |
маё́рскім |
маё́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маёрскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да маёра. Маёрскае званне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Афіцэрскае званне, рангам вышэйшае за званне капітана, а таксама асоба, якая носіць такое званне.
|| прым. маёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
майо́рский воен. маёрскі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)