маёмны, -ая, -ае.

Заможны, багаты.

М. гаспадар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маё́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маё́мны маё́мная маё́мнае маё́мныя
Р. маё́мнага маё́мнай
маё́мнае		 маё́мнага маё́мных
Д. маё́мнаму маё́мнай маё́мнаму маё́мным
В. маё́мны (неадуш.)
маё́мнага (адуш.)		 маё́мную маё́мнае маё́мныя (неадуш.)
маё́мных (адуш.)
Т. маё́мным маё́мнай
маё́мнаю		 маё́мным маё́мнымі
М. маё́мным маё́мнай маё́мным маё́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маёмны иму́щий;

~ныя кла́сы — иму́щие кла́ссы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маёмны, ‑ая, ‑ае.

Заможны, багаты. Маёмны клас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Маёмны ’багаты, заможны’ (ТСБМ) — толькі беларускае. Утворан ад дзеепрыметніка маёмы і суф. прыметніка ‑н‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

besítzend

a маёмны

die ~en Klássen — маёмныя кла́сы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

иму́щий маёмны; (богатый) бага́ты; (зажиточный) замо́жны;

иму́щие кла́ссы маёмныя кла́сы;

власть иму́щие уст. ты́я, хто ма́е ўла́ду, які́я ма́юць ула́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)