маё́лікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маё́лікавы маё́лікавая маё́лікавае маё́лікавыя
Р. маё́лікавага маё́лікавай
маё́лікавае		 маё́лікавага маё́лікавых
Д. маё́лікаваму маё́лікавай маё́лікаваму маё́лікавым
В. маё́лікавы (неадуш.)
маё́лікавага (адуш.)		 маё́лікавую маё́лікавае маё́лікавыя (неадуш.)
маё́лікавых (адуш.)
Т. маё́лікавым маё́лікавай
маё́лікаваю		 маё́лікавым маё́лікавымі
М. маё́лікавым маё́лікавай маё́лікавым маё́лікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маёлікавы майо́ликовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маёлікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маёлікі. // Зроблены з маёлікі. Маёлікавыя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маёліка, -і, ДМ -ліцы, ж.

1. Абпаленая каляровая гліна, пакрытая непразрыстай палівай.

Займацца маёлікай.

2. зб. Керамічныя вырабы, пакрытыя непразрыстай палівай.

Мастацкая м.

|| прым. маёлікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВІ́ЦЕБСКІ КА́ФЕЛЬНА-МАЁЛІКАВЫ ЗАВО́Д.

Дзейнічаў у 1878—1914 у Віцебску. Меў газавы (1895) і паравы (1908) рухавікі. Вырабляў пячную тэракотавую, белаглазураваную і залачоную кафлю, маёліку (1913). Напярэдадні 1-й сусв. вайны адно з найбуйнейшых прадпрыемстваў такога тыпу ў Расійскай імперыі, меў магазіны ў Варшаве, Пецярбургу, Казані, Саратаве, Растове і Мікалаеве. Працавала ад 12 (1895) да 118 (1913) рабочых.

т. 4, с. 228

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

майо́ликовый маёлікавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

majolikowy

маёлікавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)