маё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маё́вы маё́вая маё́вае маё́выя
Р. маё́вага маё́вай
маё́вае
маё́вага маё́вых
Д. маё́ваму маё́вай маё́ваму маё́вым
В. маё́вы (неадуш.)
маё́вага (адуш.)
маё́вую маё́вае маё́выя (неадуш.)
маё́вых (адуш.)
Т. маё́вым маё́вай
маё́ваю
маё́вым маё́вымі
М. маё́вым маё́вай маё́вым маё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маёвы ма́йский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маёвы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і майскі (у 1 знач.). Маёвая раніца. □ Маршам аркестры на плошчы сусветнай Славяць маёвыя светлыя дні. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маёвы уст гл травеньскі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Маёвы1 ’майскі’ (Нас., ТСБМ). Да май1 (гл.). Суф. ‑ов больш характэрны для народнай мовы; магчыма, гэты суфікс пранік з польск. мовы, параўн. укр. майовий, польск. majowy, чэш., славац. májový. У іншых слав. і ў бел. літар. мовах тут выступае суф. ‑ск‑. Сюды ж: кобр., драг., стол. маёвыя, маёвы грыбы, маёвэі грыбэ́ > ’вясеннія грыбы’ (Жыв. сл.).

Маёвы2 ’зялёны (аб колеры)’ (Нас., ТСБМ, Касп.). Да май2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́йский ма́йскі, маёвы;

ма́йский жук зоол. хрушч, ма́йскі жук.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

majowy

майскі, маёвы, травеньскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Маёвец, маёвэц ’майскі мёд’ (Анох.). Да маёвы < май (гл).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

майскі, маёвы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)