пап’е́-машэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
Р. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
Д. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
В. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
Т. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
М. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пап’е́-машэ́, нескл., н.

Папяровая маса, змешаная з клеем, гіпсам, з якой шляхам прасавання вырабляюць розныя прадметы.

Вырабы з п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пап’е-машэ 8/89

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пап’е́-машэ́ нескл., ср. папье́-маше́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пап’е-машэ

т. 12, с. 62

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пап’е́-машэ́, нескл., н.

Папяровая маса, змешаная з клеем, гіпсам, мелам, з якой вырабляюць розныя бытавыя і мастацкія прадметы. Рабочыя носяць і ўстанаўліваюць на сцэне драўляныя пляцоўкі, бутафоры лепяць з пап’е-машэ розныя архітэктурныя дэталі. Рамановіч.

[Фр. papier mâché — жаваная папера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пап’е́-машэ́

(фр. papier mache = жаваная папера)

папяровая маса, змешаная з клеем, крухмалам, гіпсам, мелам, з якой вырабляюць розныя бытавыя і мастацкія прадметы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

папье́-маше́ пап’е́-машэ́ нескл., ср.;

игру́шки из папье́-маше́ ца́цкі з пап’е́-машэ́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бутафо́р, ‑а, м.

Служачы тэатра, адказны за бутафорыю, а таксама майстар, які яе вырабляе. Рабочыя носяць і ўстанаўліваюць на сцэне драўляныя пляцоўкі, бутафоры лепяць з пап’е-машэ розныя архітэктурныя дэталі. Рамановіч.

[Ад іт. buttafuori.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манеке́н

(фр. mannequin, ад гал. mannekijn = чалавек)

фігура з дрэва або пап’е-машэ ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)