машта́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Невялікі моцны конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машта́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. машта́к маштакі́
Р. маштака́ маштако́ў
Д. маштаку́ маштака́м
В. маштака́ маштако́ў
Т. маштако́м маштака́мі
М. маштаку́ маштака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

машта́к, -ка́ м. (лошадь) машта́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

машта́к (лошадь) машта́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

машта́к, ‑а, м.

Невялікі моцны конь; інаходзец.

[Ад цюрк. mäštäk — маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машта́к

(цюрк. māšstāk = маленькі)

невялікі моцны конь, інаходзец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)