мачэ́тэ

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. мачэ́тэ мачэ́тэ
Р. мачэ́тэ мачэ́тэ
Д. мачэ́тэ мачэ́тэ
В. мачэ́тэ мачэ́тэ
Т. мачэ́тэ мачэ́тэ
М. мачэ́тэ мачэ́тэ

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мачэ́тэ нескл., ср. маче́те

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мачэ́тэ

(ісп. machete)

вялікі нож, якім высякаюць цукровы трыснёг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

маче́те мачэ́тэ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

maczeta

ж. мачэтэ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)