мачтавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м.

Матрос, які нясе службу на мачце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́чтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́чтавы ма́чтавая ма́чтавае ма́чтавыя
Р. ма́чтавага ма́чтавай
ма́чтавае		 ма́чтавага ма́чтавых
Д. ма́чтаваму ма́чтавай ма́чтаваму ма́чтавым
В. ма́чтавы (неадуш.)
ма́чтавага (адуш.)		 ма́чтавую ма́чтавае ма́чтавыя (неадуш.)
ма́чтавых (адуш.)
Т. ма́чтавым ма́чтавай
ма́чтаваю		 ма́чтавым ма́чтавымі
М. ма́чтавым ма́чтавай ма́чтавым ма́чтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мачтавы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. мачтавы́ мачтавы́я
Р. мачтаво́га мачтавы́х
Д. мачтаво́му мачтавы́м
В. мачтаво́га мачтавы́х
Т. мачтавы́м мачтавы́мі
М. мачтавы́м мачтавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мачтавы́ сущ., мор. мачтово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́чтавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мачты. Мачтавы ліхтар.

2. З якога робяць мачты. Мачтавы лес. □ Пушча — гэта плямёны асілкаў-дубоў, Што сышліся на вечныя сходкі дуброў; Гэта мачтавых сосен бары-гушчары, Цёмны лог, дзе пасуцца дзікі і зубры. Куляшоў.

мачтавы́, ‑о́га, м.

Матрос, які нясе службу на мачце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́чта, -ы, ДМ -чце, мн. -ы, мачт і -аў, ж.

Высокі слуп для парусоў на судне, а таксама збудаванне ў выглядзе слупа для розных мэт.

|| прым. ма́чтавы, -ая, -ае.

М. лес.

М. ліхтар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́чтовый ма́чтавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мачтово́й сущ., мор. мачтавы́, -во́га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

masztowy

мачтавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mast

[mæst]

1.

n.

1) ма́чта, шчо́гла f.

2) высо́кі слуп -а́ m.

2.

adj.

ма́чтавы, шчо́главы

mast timber — ма́чтавы лес

3.

v.t.

ста́віць ма́чту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)