махлява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. махлява́нне
Р. махлява́ння
Д. махлява́нню
В. махлява́нне
Т. махлява́ннем
М. махлява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

махлява́нне ср. моше́нничество, плутовство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

махлява́нне, ‑я, н.

Разм. Паводзіны, спосаб дзеяння махляра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак. (разм.).

Займацца махлярствам; жульнічаць, ашукваць.

|| зак. змахлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й.

|| наз. махлява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

передёргивание

1. пераця́гванне, -ння ср.;

2. круце́льства, -ва ср., махлява́нне, -ння ср.; падтасо́ўванне, -ння ср.;

3. перакру́чванне, -ння ср.; падтасо́ўванне, -ння ср.; падме́ньванне, -ння ср.; см. передёргивать 1, 3, 4;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)