Ма́хава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́хава
Р. Ма́хава
Д. Ма́хаву
В. Ма́хава
Т. Ма́хавам
М. Ма́хаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Махава

т. 10, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

махаві́к Месца, якое парасло мохам (Слаўг.). Тое ж махаві́ца (Смален. Дабр.).

□ в. Махава́я (прыкладна з 1585 г. Махава) Чав., пас. Махава́я (1929) каля в. Лютня Краснап.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)