маты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маты́чны маты́чная маты́чнае маты́чныя
Р. маты́чнага маты́чнай
маты́чнае		 маты́чнага маты́чных
Д. маты́чнаму маты́чнай маты́чнаму маты́чным
В. маты́чны (неадуш.)
маты́чнага (адуш.)		 маты́чную маты́чнае маты́чныя (неадуш.)
маты́чных (адуш.)
Т. маты́чным маты́чнай
маты́чнаю		 маты́чным маты́чнымі
М. маты́чным маты́чнай маты́чным маты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маты́чны моты́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матыкі, звязаны з ёю. Матычнае земляробства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маты́ка, -і, ДМ -ты́цы, мн. -і, -ты́к, ж.

Ручная земляробчая прылада для рыхлення глебы, акучвання раслін.

|| прым. маты́чны, -ая, -ае.

Матычнае земляробства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

моты́жный маты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пнеўмерка́тар

[ад пнеў(матычны) + ням. merken = адзначаць]

апарат для дыстанцыйнага вызначэння ўзроўню вадкасці ў катлах, цыстэрнах, адсеках суднаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)