мату́лін
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мату́лін |
мату́ліна |
мату́ліна |
мату́ліны |
| Р. |
мату́лінага |
мату́лінай
мату́лінае |
мату́лінага |
мату́ліных |
| Д. |
мату́лінаму |
мату́лінай |
мату́лінаму |
мату́ліным |
| В. |
мату́лін (неадуш.)
мату́лінага (адуш.) |
мату́ліну |
мату́ліна |
мату́ліны (неадуш.)
мату́ліных (адуш.) |
| Т. |
мату́ліным |
мату́лінай
мату́лінаю |
мату́ліным |
мату́лінымі |
| М. |
мату́ліным |
мату́лінай |
мату́ліным |
мату́ліных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мату́лін ма́мин, ма́мочкин
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мату́лін, ‑а.
Які мае адносіны да матулі, належыць матулі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мату́ля, -і, мн. -і, -ту́ль, ж.
Тое, што і мама.
|| прым. мату́лін, -а.
|| ласк. мату́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж. (разм.); прым. мату́льчын, -а (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)