матра́цнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
матра́цнік |
матра́цнікі |
| Р. |
матра́цніка |
матра́цнікаў |
| Д. |
матра́цніку |
матра́цнікам |
| В. |
матра́цнік |
матра́цнікі |
| Т. |
матра́цнікам |
матра́цнікамі |
| М. |
матра́цніку |
матра́цніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
матра́цнік м. матра́сник, матра́цник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
матра́цнік, ‑а, м.
Спецыяліст па вырабу, рамонту матрацаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матра́сник матра́цнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)