мато́рны¹, -ая, -ае (спец.).

Рухальны (пра псіхафізіялагічныя працэсы).

Маторная памяць.

|| наз. мато́рыка, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мато́рны², -ая, -ае.

1. гл. матор.

2. Які прыводзіцца ў рух маторам.

Маторная піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мато́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мато́рны мато́рная мато́рнае мато́рныя
Р. мато́рнага мато́рнай
мато́рнае
мато́рнага мато́рных
Д. мато́рнаму мато́рнай мато́рнаму мато́рным
В. мато́рны (неадуш.)
мато́рнага (адуш.)
мато́рную мато́рнае мато́рныя (неадуш.)
мато́рных (адуш.)
Т. мато́рным мато́рнай
мато́рнаю
мато́рным мато́рнымі
М. мато́рным мато́рнай мато́рным мато́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мато́рны I тех. мото́рный

мато́рны II физиол. мото́рный;

~ная па́мяць — мото́рная па́мять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мато́рны 1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да матора; прызначаны для матораў. Маторны цэх.

2. Які прыводзіцца ў рух маторам; забяспечаны маторам. Маторная піла. □ Аднойчы Несцяровіч .. гнаў маторную лодку, стараючыся хутчэй даплыць да вядомага яму месца. Чорны.

мато́рны 2, ‑ая, ‑ае.

Спец. Рухальны (пра псіхафізіялагічныя працэсы). Маторная актыўнасць дзяцей. Маторныя нервовыя цэнтры.

•••

Маторная памяць гл. памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мато́рныI тэх Mtor-;

мато́рны ваго́н Trebwagen m -s, -;

мато́рная ло́дка Mtorboot n -(e)s -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мато́рныII фізіял motrisch;

мато́рная па́мяць псіхал motrisches Gedächtnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мато́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рухавік, машына, якая ператварае які-н. від энергіі ў механічную.

Шум матораў.

|| прым. мато́рны, -ая, -ае.

М. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мато́рны

(ад лац. motor = які рухае)

1) які мае адносіны да матора;

2) фізіял. рухальны (напр. м-ыя нервовыя цэнтры); параўн. сенсорны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Маторны ’шпаркі, жвавы, спрытны, поўны радасці жыцця’ (Федар. 6; гом., Рам. 8; Мал., Ян.; браг., Шатал.), ’вялікі, доўгі, высокі, бялізны, цяжкі’ (Нас.), чэш. motorný ’жвавы, спраўны, спрытны’, nemotorný ’няўклюдны, непаваротлівы’, ’няспрытны, няспраўны’, славац. nemotorný ’тс’. Ст.-чэш. nemotorný ’непрыемны (пра гук)’, а суч. чэш. мае яшчэ значэнне ’бясформенны, цяжкі на выгляд (воз, бочка, нізкая вежа)’, якое можна аб’яднаць са значэннем ’непаваротлівы, няспрытны’. Найбліжэйшымі адпаведнікамі з’яўляюцца: літ. matarúoti ’махаць бічом, круціць хвастом’, г. зн. ’рабіць частыя рухі’ (Махэк₂, 375), а таксама, магчыма, літ. mèsti ’кідаць’, matãras ’верацяно’, mastýti ’абшываць’, лат. matara ’гібкі дубец’ (Фасмер, 2, 664).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)