мато́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Маторная лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мато́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мато́рка мато́ркі
Р. мато́ркі мато́рак
Д. мато́рцы мато́ркам
В. мато́рку мато́ркі
Т. мато́ркай
мато́ркаю		 мато́ркамі
М. мато́рцы мато́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мато́рка ж., разг.

1. мото́рка, мото́рная ло́дка;

2. мото́рная дрези́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мато́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Маторная лодка. На воднай роўнядзі сям-там цямнеюць рыбацкія маторкі. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мато́рка ж разм (лодка) Mótorboot n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мото́рка разг. мато́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

motorowiec

м. маторная лодка; маторка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

motorówka

ж. разм. маторная лодка, маторка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

motorowy

motorow|y

маторны;

łódź ~a — маторная лодка; маторка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Матор ’рухавік’ (ТСБМ). З рус. мотор ’тс’ Крукоўскі, Уплыў, 83. Мотар ’тс’ (Сл. ПЗБ) — з польск. motor, якое, як і рус. лексема, запазычана з ням. Motor < франц. moteur < лац. motor ’той, што рухае, закалыхвае’ < movēre ’прыводзіць у рух’ (Фасмер, 2, 664; SWO, 493). Сюды ж маторка ’маторная лодка’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), якое з рус. моторка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)