матацыкл назоўнік | мужчынскі род

Машына для перамяшчэння з двума або трыма коламі, з рухавіком унутранага згарання.

  • М. з каляскай.

|| прыметнік: матацыклетны.

  • М. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

матацы́кл м. мотоци́кл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

матацыкл, ‑а, м.

Падобная на веласіпед машына з рухавіком ўнутранага згарання. Раптам аднекуль уварваўся рэзкі строкат матацыкла. Паслядовіч.

[Фр. motocycle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матацы́кл м Mótorrad n -(e)s, -räder, Kráftrad n; Krád n -(e)s, Kräder;

матацы́кл з каля́скай Mótorrad mit Béiwagen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Матацы́кл, матацыкле́т ’падобная да веласіпеда машына з рухавіком унутранага згарання’ (ТСБМ), драг. моцокле́т ’тс’ (КЭС), мато́цык ’тс’ (Жд. 1, лід., Сл. ПЗБ, паст., смарг.); мацыкле́т, калінк. матацы́кла, чачэр. матацыкле́та, рэч. мацыкле́та (Мат. Гом.), манцыкле́та (Мат. Гом.). З польск. motocykl і рус. мотоци́кл, мотоцикле́т, якія з франц. motocycle (< лац. motus ’рухомы’ + ст.-грэч. κύκλος ’кола’), motocyclette ’матацыкл’. Крукоўскі (Уплыў, 83) крыніцай запазычання лічыць рус. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мапед назоўнік | мужчынскі род

Скарачэнне: матацыкл педальны — лёгкі матацыкл з педальным прыводам.

|| прыметнік: мапедны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мотоци́кл матацы́кл, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

motorbike [ˈməʊtəbaɪk] n. матацы́кл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

motorcycle [ˈməʊtəˌsaɪkl] n. матацы́кл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мапед, ‑а, М ‑дзе, м.

Лёгкі матацыкл з педальным прыводам.

[Ад ма(тацыкл) і (веласі)пед.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)