мата́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мата́льшчыца мата́льшчыцы
Р. мата́льшчыцы мата́льшчыц
Д. мата́льшчыцы мата́льшчыцам
В. мата́льшчыцу мата́льшчыц
Т. мата́льшчыцай
мата́льшчыцаю		 мата́льшчыцамі
М. мата́льшчыцы мата́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мата́льшчыца ж. мота́льщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мата́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да матальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мата́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца матаннем (нітак, пражы і пад.).

|| ж. мата́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. мата́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мота́льщица мата́льшчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)