ма́тавы, -ая, -ае.

1. Без глянцу, бляску.

М. колер твару.

2. Паўпразрысты.

Матавае шкло.

|| наз. ма́тавасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́тавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́тавы ма́тавая ма́тавае ма́тавыя
Р. ма́тавага ма́тавай
ма́тавае		 ма́тавага ма́тавых
Д. ма́таваму ма́тавай ма́таваму ма́тавым
В. ма́тавы (неадуш.)
ма́тавага (адуш.)		 ма́тавую ма́тавае ма́тавыя (неадуш.)
ма́тавых (адуш.)
Т. ма́тавым ма́тавай
ма́таваю		 ма́тавым ма́тавымі
М. ма́тавым ма́тавай ма́тавым ма́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́тавы I ма́товый;

~вае шкло — ма́товое стекло́;

м. ко́лер тва́ру — ма́товый цвет лица́;

~вае святло́ — ма́товый свет

ма́тавы II шахм. ма́товый;

~вая пазі́цыя — ма́товая пози́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́тавы ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Без глянцу, без бляску. Матавая фотапапера. // Роўны, без румянцу (пра колер твару). Ад чарнаты барады матавы твар рэдактара прымае шэрае адценне. Бядуля. // Няяркі, мяккі. Месячык заліваў матавым святлом бяскрайнюю прастору поля. Шамякін.

2. Паўпразрысты. Недарагая люстра з матавымі абажурчыкамі залівала пакой роўным, мяккім святлом. Карпаў.

ма́тавы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мата ​1. Матавая пазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́тавы matt, mattíert;

з ма́тавыага шкла máttgläsern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мат¹, -а, М ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Пройгрыш у шахматнай гульні.

Спёрты м.

|| прым. ма́тавы, -ая, -ае.

Матавая пазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́тавы

(польск. matowy, ад ням. matt)

1) няяркі, пазбаўлены бляску (напр. м-ае святло, м-ая фотапапера);

2) паўпразрысты, пакрыты цьмяным налётам (напр. м-ае шкло).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ма́тавы ’без глянцу, без бляску’, ’паўпразрысты’ (ТСБМ). Укр. ма́товий ’тс’, рус. матовый ’тс’, урал. ма́товый, матова́тый ’з бяльмом у воку’. З ням. matt ’вялы, слабы’ або з франц. mat ’цьмяны’ < італ. matto ’дурны, шалёны’, ’п’яны’ < лац. matus ’п’яны’ (Бернекер, 2, 24; Мацэнаўэр, LF, 10, 63; Праабражэнскі, 1, 515; Фасмер, 2, 582).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бе́ла-ма́тавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бе́ла-ма́тавы бе́ла-ма́тавая бе́ла-ма́тавае бе́ла-ма́тавыя
Р. бе́ла-ма́тавага бе́ла-ма́тавай
бе́ла-ма́тавае		 бе́ла-ма́тавага бе́ла-ма́тавых
Д. бе́ла-ма́таваму бе́ла-ма́тавай бе́ла-ма́таваму бе́ла-ма́тавым
В. бе́ла-ма́тавы (неадуш.)
бе́ла-ма́тавага (адуш.)		 бе́ла-ма́тавую бе́ла-ма́тавае бе́ла-ма́тавыя (неадуш.)
бе́ла-ма́тавых (адуш.)
Т. бе́ла-ма́тавым бе́ла-ма́тавай
бе́ла-ма́таваю		 бе́ла-ма́тавым бе́ла-ма́тавымі
М. бе́ла-ма́тавым бе́ла-ма́тавай бе́ла-ма́тавым бе́ла-ма́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́товый ма́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)