масці́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. масці́чны масці́чная масці́чнае масці́чныя
Р. масці́чнага масці́чнай
масці́чнае		 масці́чнага масці́чных
Д. масці́чнаму масці́чнай масці́чнаму масці́чным
В. масці́чны (неадуш.)
масці́чнага (адуш.)		 масці́чную масці́чнае масці́чныя (неадуш.)
масці́чных (адуш.)
Т. масці́чным масці́чнай
масці́чнаю		 масці́чным масці́чнымі
М. масці́чным масці́чнай масці́чным масці́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

масці́чны масти́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

масці́чны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і масцікавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масці́ка, -і, ДМ -ці́цы, ж.

1. Густая вязкая маса, якая ўжыв. ў тэхніцы, будаўніцтве.

2. Сумесь воску з фарбай для націрання паркетнай падлогі.

3. Пахучая смала некаторых дрэў.

|| прым. масці́кавы, -ая, -ае і масці́чны, -ая, -ае.

Масцікавая смала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)