масці́ты, -ая, -ае.

Які заслужыў сваёй шматгадовай плённай дзейнасцю павагу і прызнанне.

М. вучоны.

|| наз. масці́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

масці́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. масці́ты масці́тая масці́тае масці́тыя
Р. масці́тага масці́тай
масці́тае		 масці́тага масці́тых
Д. масці́таму масці́тай масці́таму масці́тым
В. масці́ты (неадуш.)
масці́тага (адуш.)		 масці́тую масці́тае масці́тыя (неадуш.)
масці́тых (адуш.)
Т. масці́тым масці́тай
масці́таю		 масці́тым масці́тымі
М. масці́тым масці́тай масці́тым масці́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

масці́ты масти́тый;

м. вучо́ны — масти́тый учёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

масці́ты, ‑ая, ‑ае.

Які заслужыў сваёй шматгадовай плённай дзейнасцю павагу і прызнанне. Масціты вучоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масці́ты разм éhrwürdig, éhrbar; ánerkannt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

масти́тый масці́ты, пава́жны;

масти́тый учёный масці́ты вучо́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)