ма́стаба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́стаба ма́стабы
Р. ма́стабы ма́стаб
Д. ма́стабе ма́стабам
В. ма́стабу ма́стабы
Т. ма́стабай
ма́стабаю		 ма́стабамі
М. ма́стабе ма́стабах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мастаба́ мастаба́, -бы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мастаба

т. 10, с. 191

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́стаба

(ар. mastaba)

сучасная назва грабніц старажытнаегіпецкай знаці (2800—2250 гг. да н.э.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)