маскаро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маскаро́н |
маскаро́ны |
| Р. |
маскаро́на |
маскаро́наў |
| Д. |
маскаро́ну |
маскаро́нам |
| В. |
маскаро́н |
маскаро́ны |
| Т. |
маскаро́нам |
маскаро́намі |
| М. |
маскаро́не |
маскаро́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
маскаро́н
(фр. mascaron, ад іт. mascherone)
скульптурнае ўпрыгожанне ў выглядзе чалавечага твару або галавы жывёлы, зрэзаных ззаду (як маска).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)