Verbum

*Маскаля́ць, мозколя́ць (экспр.) ’біць’ (ТС). Да асновы mozg‑/mosk, пашыранай экспрэсіўным суфіксам ‑ol‑. Гл. мазгата́ць.

Масколіцца ’тупіць што-небудзь вострае’, масколіць ’затупляць’ (Бяльк.). Да маскаляць (гл.).